Zorgen voor de kwaliteit van de legislatuur in plaats van de logistiek

Hoewel wij (Koen van Bremen en ikzelf) het verzoek om commentaar te leveren met specifieke tekstuele wijzigingen op het artikel zelf kennen, zullen wij hieronder wat meer algemeen commentaar geven om te zien hoe de rest van de conventie erover denkt.

Als we naar alle procedurele clausules kijken, krijgen we het gevoel dat deze grondwet op sommige punten in de valkuil van het micromanagement valt, terwijl op andere punten het grotere plaatje uit het oog wordt verloren.

Minder logistiek binnen de grondwet

Laat ons een voorbeeld geven van wat volgens ons zeer specifiek is en waar het meer gericht is op logistiek alleen:
- "De verkiezing van de leden van het Huis van de Burgers vindt altijd plaats in de maand mei, en voor het eerst in het jaar 20XX." (art. II, afdeling 2, deel 1)
- "maandelijks te betalen" (art. II, afdeling 6, deel 1)
- Andere bijzonderheden die al op dit forum zijn genoemd, zijn de locatie van het parlement, de (dynamische) grootte van de huizen

In andere delen van dit artikel wordt de lezer verwezen naar reglementen van orde of andere documenten waarin deze bijzonderheden zijn geregeld. Wij vinden dat deze verwijzing vaker kan gebeuren. Zo kan de grondwet zich meer richten op het bewaken van de waarden van de preambule, en kan de dagelijkse werking ervan worden overgelaten aan een meer beheersmatig document.

Een andere reden hiervoor is dat wij willen dat de grondwet de tand des tijds kan doorstaan. In ons huidige regeringssysteem voelen we ons soms vastzitten door wetgeving die geschikt leek voor een andere plaats en tijd. Zoals het feit dat een stel (meestal) kerels in een pak de hele dag in een kamer praten en we dit spel "politiek" noemen. Dat brengt het risico met zich mee dat het omslachtig en achterhaald wordt, en zijn relevantie voor de mensen verliest. Wat we op dit moment bijna overal in Europa zien gebeuren.

Wij zijn er vast van overtuigd dat deze grondwet echt een verschil kan maken in het algemene sentiment en de houding ten opzichte van de politiek, maar alleen als wij erin slagen iets te doen wat echt de moeite waard is. Daarvoor moeten we volgens ons een beetje verder gaan dan we nu doen.

Meer aandacht voor wetgeving van hoge kwaliteit

Wat ons betreft gaat het grotere geheel verloren omdat in geen enkele afdeling de constitutionele grenzen worden aangegeven om de kwaliteit van de wetgeving te waarborgen. Afgezien van de eisen inzake geschiktheid en bekwaamheid zijn er geen controles en tegenwichten om ervoor te zorgen dat de wetten die worden gemaakt in overeenstemming zijn met de waarden van de preambule. Wij vrezen dat de eisen van geschiktheid en bekwaamheid in de praktijk zullen resulteren in de ontwikkeling van een soort spoedcursus die de leden van de huizen zullen moeten volgen om hun ambt te kunnen aanvaarden. Wat in het ergste geval zal leiden tot meer getrainde apen in dienst van hun partijen, in plaats van meer wijze mensen die de federatie leiden met wetten van hoge kwaliteit.

Om een politieke besluitvorming van hoge kwaliteit op basis van de genoemde waarden te waarborgen, stellen wij voor een afdeling aan het wetgevingsproces te wijden. Met elementen van bijvoorbeeld de filosofie en methodologie van de diepe democratie (zie bijvoorbeeld: http://www.aamindell.net/worldwork of https://www.lewisdeepdemocracy.com), zodat de stem van de minderheid wordt meegenomen in de besluiten die worden genomen. In deze grondwet hebben we nog steeds het nogal binaire systeem van meerderheden, dat ons alleen democratisch lijkt vanuit een historisch perspectief, niet in de 21e eeuw.

Deze opmerking geldt ook voor de nadruk op numerieke vertegenwoordiging. In plaats van te zoeken naar een formule om te bepalen hoeveel leden evenredig zullen zijn met de bevolking van de federatie, zouden we ons concentreren op de vraag hoe we beslissingen en wetten kunnen maken die werkelijk het algemeen belang vertegenwoordigen. Met elementen van directe democratie (hoewel niet per se referenda), waarbij burgers op een bepaalde manier worden geraadpleegd (met de huidige digitale mogelijkheden zien we veel spannende manieren waarop dit kan worden gedaan) voordat een wet wordt opgesteld, met inbegrip van "pas toe of leg uit"-clausules om de transparantie van de wetten die worden gemaakt te vergroten. Op die manier verbeteren we echt de vertegenwoordiging in de wetgeving, in plaats van dat we ons bezighouden met de vraag hoeveel mannen en meisjes in pak over een wet moeten beslissen.

Wij zijn zowel enthousiast als bezorgd over deze gedurfde voorstellen en horen graag waar onze ideeën tekortschieten of wat u in het algemeen vindt van deze redenering.

Met vriendelijke groet,

Koen van Bremen
Fabrice Luijten